سرمه اندیشه

در روایات اسلامى وارد شده كه صدقه دادن مستحب است، اگرچه به كمترین چیزها و اگر كسى قدرت مالى زیاد ندارد، مى تواند با اندك چیزى به این دستور الهى عمل كند. این عمل اختصاص به اغنیا ندارد، بلكه از هر غنى و فقیر شایسته است.

صدقه پنهانی
البته تمام اقسام صدقه خوب است، چه در شب باشد یا در روز; چه پنهان باشد و چه آشكارا، امّا در آیات و روایات به صدقه دادن در پنهانى سفارش شده است، زیرا اولا این عملِ عبادى، مصونِ از ریا است و ثانیاً شخص مستمند دیگر مورد خجلت واقع نمى شود.

آیات قرآن در موارد متعدّدى به این امر اشاره كرده، در سوره بقره مى فرماید: (اَلَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ بِالَّیْلِ وَالنَّهار سِرّاً وَ عَلانِیةً فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوفٌ عَلَیْهِم وَ لا هَمْ یَحْزَنوُنَ); آنها كه اموال خود را به هنگام شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق مى كنند، مزدشان نزد پروردگارشان محفوظ است و ترسى بر آنها نیست و غمگین هم نمى شوند. (بقره (2)، آیه 274)

در احادیث بسیارى آمده كه آیه فوق درباره على (علیه السلام) نازل شده است، زیرا آن حضرت دِرهمى در شب، و درهمى در روز، و درهمى آشكارا، و درهمى در نهان انفاق مى كرد. (تفسیر صافى، ج 1، ذیل آیه شریفه، ص 301)

و امام باقر (علیه السلام) نیز فرمودند: نیكى و صدقه پنهانى فقر را از بین مى برد. (الكافى، ج 4، ص 2)

راهکارهایی برای جلوگیری از طلاق عاطفی

1-درباره مشکلات و ناراحتی ها به گفتگو بپردازید
بسیاری از زن و شوهرها متوجه هستند که با همسر خود رابطه خوبی ندارند ولی از اینکه درباره اختلاف خود به صحبت و گفتگو بپردازند واهمه داشته و از آن خودداری می کنند. در حالی که با تبادل نظر می توان برخی از سوء تفاهمات را برطرف کرد.

این نکته قابل توجه است که چگونگی مطرح کردن مسائل اهمیت زیادی دارد. اگر بیان گله و انتقاد به نحوی توهین آمیز باشد یا با خشونت باشد نه تنها در بهبود روابط اثری نخواهد داشت بلکه آن را بدتر خواهد کرد.

مثلا می توان سوال کرد که چه گله ای دارد؟ و چگونه می توانم اشتباه را برطرف کنم؟ ممکن است پیشنهاد او قابل قبول نباشد ولی این پرسش راه سازش و بهبود روابط را هموار می سازد.

2-هم صحبت خوبی باشید
شنونده خوب بودن و توجه به گفته های همسر اهمیت دارد. شناخت کامل زن و شوهر از یکدیگر در حسن روابط آن ها اثر دارد و این شناخت به وسیله صحبت و گفتگو بدست می آید.

3-تفریح و سرگرمی را لازم بدانید
برخی از زن و شوهرها مشکلات و گرفتاری های زندگی را مانع از آن می دانند که تفریح و سرگرمی مشترک داشته باشند. در حالی که چنانچه با تفریح یا ورزشِ مناسب ساعاتی را در کنار هم به خوشی بگذرانند در روحیه آنان تاثیر زیادی دارد.

4-جملات محبت آمیز را فراموش نکنید
همه افراد به محبت احتیاج دارند. زن یا شوهر از همسر خود بیش از آنچه از دیگران انتظار داشته باشند، خواهان محبت هستند. از انتقاد و مقایسه های بی مورد او با دیگران خودداری کنید و از رنجاندن او بپرهیزید.

افطار در سفر و نماز شکسته از هدایاى الهى است

با توجه به آیه ۱۸۵ سوره بقره چرا مسافر نمى تواند روزه بگیرد؟
درباره عدم وجوب روزه در سفر، قرآن کریم در سوره بقره آیه ۱۸۵ مى فرماید: «و آن کس که بیمار یا در سفر است [باید به شماره آن]تعدادى از روزهاى دیگرى [را به جاى آن، روزه بگیرد.] خداوند، براى شما آسانى مى خواهد و براى شما دشوارى نمى خواهد.»

امام صادق (علیه السلام) از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) نقل مى کند: «افطار در سفر و نماز شکسته از هدایاى الهى است. کسى که توجه به آن نکند هدیه الهى را رد کرده است.»

طبق این بیان، شاید یکى از فلسفه ها و حکمت هاى عدم وجوب روزه در سفر همان مسئله تخفیف در تکلیف باشد، و به عبارت دیگر، تفضّل بر بندگان است.

۱- روزه در شرع مقدس اسلام آن است که انسان در تمام روز،‌ با قصد اطاعت از فرمان خداوند، از خوردن و آشامیدن و چیزهای دیگری که به تفصیل گفته خواهد شد، خودداری کند.

نیت
۲- روزه مانند همه‌ی عبادتهای دیگر باید با نیت همراه باشد، بدین معنی که: خودداری انسان از خوردن و آشامیدن و سایر چیزهای باطل کننده‌ی روزه، بخاطر دستور خداوند باشد. و همین که چنین عزمی در او باشد کافی است و لازم نیست آن را بر زبان بیاورد.

۳- از آنجا که شروع روزه از اول فجر است، نیت آن هم باید از آن لحظه به تأخیر نیفتد، و بهتر آن است که پیش از فرا رسیدن فجر، نیت روزه کند.

۴- اگر مریض در اثنای روز ماه رمضان خوب شود، واجب نیست که نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد. ولی اگر پیش از ظهر باشد و کاری که روزه را باطل می‌کند از او سر نزده باشد احتیاط مستحب آن است که نیت روزه کند و روزه بگیرد و پس از ماه رمضان باید آن روز را قضا کند.

۵- روزی که انسان شک دارد که آخر شعبان است یا اول ماه رمضان (یوم الشک) واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بخواهد روزه بگیرد نمی‌‌تواند نیّت روزه‌ی رمضان کند، بلکه می‌‌تواند قصد روزه‌ی مستحبی آخر شعبان یا روزه‌ی قضا یا مانند آن کند و اگر بعداً معلوم شود که رمضان بوده از رمضان حساب می‌‌شود و قضای آن روز لازم نیست، و اگر در اثنای روز بفهمد که ماه رمضان است باید از همان لحظه نیّت روزه‌ی رمضان کند.