سرمه اندیشه

ا
در اين باره اشاره به چند نكته شايان توجه است؛
1. ارتباط و تاثيرگذاري متقابل جسم و روح و جهان مادي و معنويت به روشني قابل اثبات است و بر كسي پوشيده نيست كه نشاط روحي و شادي رواني بر شادابي جسمي اثر مثبت دارد هم چنان كه سلامتي و تندرستي بر آسايش و آرامش دروني انسان تاثيرگذار است. البته ميزان تاثيرگذاري متقابل وابسته به عوامل و موانع متعدد است.
2. نشانه نظام مندي جهان آن است كه هر رفتاري و سلسله عواملي، نتيجه خاص خودش را داشته باشد. به طور مثال اگر دانه گندم كاشته شود و مراحل داشت و رسيدگي به خوبي انجام شود برداشت محصول خوبي را نيز چه بسا به دنبال داشته باشد و در اين باره تفاوتي ميان مسلمان و غير مسلمان نيست بلكه هر كس نتيجه كار منظم يا نامنظم خود را خواهد ديد كه در فرهنگ ديني از اين نظام مندي عمومي به«مشيت عام» نام برده شده است.
بنابر دو اصل پيش گفته؛ انسان بايد بر اساس نظام مندي جهان فعاليت كند و نبايد مسلمان بودن با نماز خوان بودن بهانه شود كه كارها از مسير خودش با تخصص هاي لازم آن انجام نگيرد. اما بايد دانست عوامل شكل دهنده نظام مندي جهان، شامل عوامل مادي و عوامل معنوي مي شود و غفلت از هركدام خسارت ها و ناكامي هاي خاص خودش را به دنبال خواهد داشت. توجه به عوامل معنوي در كنار عوامل مادي از غرور و نااميدي جلوگيري مي كند و انسان را از بن بست نجات مي دهد. آيا مي توان خنثي شدن توطئه آمريكا در طبس را با تمامي تجهيزات مادي استكبار جهاني انكار كرد و عوامل معنوي را ناديده گرفت؟
آيا مي توان موفّقيّت هاي انسان هاي مومن و عالمان وارسته را با حداقل زندگي مادي انكار كرد؟! از اين لطف ويژه خداوند به بندگان خوب در اصطلاح به«مشيت خاص» و«توفيق الهي» ياد مي شود.
كساني كه مشمول لطف خاص مي شوند انتظار بيش تري نيز از آن ها هست چنان كه حضرت يونس (عليه السّلام) به دليل كم حوصلگي به سختي دريا و شكم ماهي گرفتار شد در حالي كه گناهي از او سر نزده بود. كساني كه در محيط مذهبي و خانواده مذهبي نيز رشد كرده اند انتظار بيش تري از آنان هست و اگر نماز را سبك بشمارند چه بسا گرفتاري هايي به سراغ آنان هست و اگر نماز را سبك بشمارند چه بسا گرفتاري هايي به سراغ آنان بيايد كه براي پيروان اديان ديگر چنين اتفاقي نيفتد.
در هر صورت عوامل معنوي مانند رعايت تقوا، ياد خدا و نماز نقش بسيار مهمي در آسايش زندگي طبيعي انسان دارد. خداوند مي فرمايد:«وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكا»[1]؛«و هر كس از ياد من روى گردان شود، زندگى(سخت و) تنگى خواهد داشت» و در مقابل اگر مردم به دين داري و نماز روي بياورد اين عمل آن ها موجب نزول بركات دنيوي بر آن ها خواهد شد همان گونه كه خداوند متعال فرموده است:«وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْض‏»[2]؛«و اگر اهل شهرها و آبادي ها، ايمان مى ‏آوردند و تقوا پيشه مى‏ كردند، بركات آسمان و زمين را بر آن ها مى‏ گشوديم»
البته آثار متعددي كه براي عبادتي مانند نماز در روايات بيان شده به اين معنا نيست كه لزوما همه آن ها با هم در يك فرد ظهور مي يابد بلكه ممكن است در هر فردي متناسب با شرايط روحي و جسمي او برخي در آن ها تحقق يابد و يا در فردي كه آمادگي و زمينه كامل دارد همه آن ها محقق شود.
هم چنين، آثار مادي و معنوي فراواني كه در آيات و روايات براي نماز بيان شده مشروط به وجود شرايطي مثل اخلاص و توجه و حضور در نماز و مانند آن مي باشد و علاوه بر آن بايد موانع موجود بر سر راه تحقق اين آثار نيز بر طرف گردد. مثلا اگر انسان نماز شب بخواند ولي از گناهان پرهيز نداشته باشد و يا نسبت به والدينش رعايت احترام را نكند و به حق الناس بي توجه باشد، بدون شك اين آثار زمينه تحقق و تبلور پيدا نمي كند.
بنا بر آن چه گفته شد نماز و عبادت، بركات متعددي در زندگي انسان دارد كه در جوامع توسعه نيافته با اين همه مشكلات، زندگي تحمل پذير شده است و اگر در جوامع توسعه يافته نيز نماز و عبادت نهادينه شود به طور بديهي موفقيت هاي آنان بيش تر خواهد بود در غير اين صورت اگر چه ظاهر زندگي شان رفاه مند باشد ولي آرايش پايدار و معنوي نخواهند داشت. چنان چه مصرف بالاي داروهاي ضد افسردگي و آرامش بخش در آن كشورها دليل روشني بر اين واقعيت است.
در پايان نبايد فراموش كنيم كه پيشرفت اغلب كشورهاي غربي بر پايه چپاول ثروت هاي طبيعي و استعدادهاي كشورهاي جهان سوم صورت پذيرفته است و اين امر هر چند ممكن است در يك بازه زماني موجب رفاه در اين كشورها گردد، اما با بيدار شدن ملت ها و ايستادگي آن ها در برابر مستكبرين و قطع شدن دست ابرقدرت ها از اين منابع باد آورده از چهره واقعي اين كشورها پرده بر خواهد داشت.
كما اين كه استقلال طلبي برخي از كشورهاي اسلامي در سال هاي اخير و كوتاه شدن دست استكبار از منابع طبيعي آن ها به مرور چهره واقعي و نابسامان كشورهاي اروپايي نمايان شده و مردم اروپا را با تصميماتي هم چون رياضت اقتصادي مواجه نموده است؛ و تجمعات اعتراض آميز كشورهاي اروپايي و آمريكايي در قالب جنبش هاي وال استريت و جنبش 99 درصدي مي باشد بهترين گواه بر اين مطلب مي باشد.

پي نوشت :
[1]- طه (20)، آيه 124
[2]- أعراف (7)، آيه 96
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)

برای رفع نیازهای مادی و معنوی مسلمین در تمامی شئون، بایست اقتصاد جامعه‌ی اسلامی از قوت و ثروت فراوانی برخوردار باشد. بدون آن، نه نیازهای داخلی رفع خواهد شد و نه اقتدار و عزت جامعه‌ی اسلامی رقم خواهد خورد. چراکه واردات کالاهایی که در داخل تولید می‌شوند و نیازی به واردات آن نیست از سویی موجب ورشکستگی کارخانجات داخلی و در نتیجه بیکاری بخشی از جامعه‌ مسلمین می‌شود، و از سویی دیگر، موجب وابستگی بیشتر کشور به بیگانگان خواهد شد که همین امر، ممکن است زمینه‌ساز ضربه‌زدن، نفوذ و تسلط بر کشور را فراهم کند.
در واقع این مبنا از یک حیث، بخشی از همان عدم وابستگی و سلطه‌پذیری از کفار را در مبنای نفی سبیل دربردارد و بخش دیگر آن برمی‌گردد به تأمین نیازها و حوائج و رفاه مسلمین و برخورداری عموم جامعه‌ی اسلامی از مواهب و نعمت‌های خدادادی. شهید مطهری با تمثیل زیبایی، اقتصاد جامعه‌ی اسلامی را به بدن انسان تشبیه کرده و ثروت را در حکم خون جاری در بدن می‌داند و می‌نویسد:
«یکى از اصول اولیه اقتصاد سالم حیات و قابلیت رشد و نموّ ثروت است، همان‌طورى که از شرایط اولیه یک اجتماع سالم اقتصاد سالم است… جامعه باید بنیه اقتصادى سالمى داشته باشد، مبتلا به کم خونى اقتصادى نباشد و اگرنه، مانند یک مریض کم خون و یا مریضى که دستگاه قلب و جهاز دمویّه‌اش خراب است همیشه مریض خواهد بود. گمان نمى‌رود هیچ عالم و بلکه هیچ عاقلى منکر لزوم و ضرورت اقتصاد سالم باشد.»
ایشان سپس یکی از اهداف اسلام را نفی سبیل دانسته و آن‌را به‌واسطه‌ی دسترسی به اقتصاد سالم قابل تحقق می‌داند و می‌نویسد:
«از نظر اسلام هدف‌هاى اسلامى بدون اقتصاد سالم غیرقابل تأمین است. اسلام مى‌خواهد که غیر مسلمان در مسلمان تسلط و نفوذ نداشته باشد. این هدف هنگامى میسر است که ملت مسلمان در اقتصاد نیازمند نباشد و دستش به طرف غیر مسلمان دراز نباشد، والا نیازمندى ملازم است با اسارت و بردگى، ولو آنکه اسم بردگى در کار نباشد. هر ملتى که از لحاظ اقتصاد دستش به طرف ملت دیگر دراز باشد اسیر و برده او است.»
جالب‌تر اینکه تمامی این حساسیت‌ها بر استقلال اقتصادی مملکت و بیرون آوردن آن از دستبرد بیگانگان در شرایطی رقم می‌خورد که توان تولیدی آن زمان کشور نسبت به کشورهای صنعتی پیشرفته همچون انگلیس، روسیه، پرتغال و اسپانیا و مانند آن، به شدت نازل بود و حال آنکه در شرایط فعلی، کشور به هفدهمین اقتصاد بزرگ دنیا مبدل شده‌است و در بسیاری از محصولات تولیدی توان رقابت با کشورهای خارجی را داشته و دارای مزیت رقابتی و نسبی هست و نیز صادرات قابل توجهی به بیرون از مرزهای خود دارد. در واقع در چنین شرایطی سخن از محدودکردن واردات نمی‌تواند آن‌چنان مشکل خاصی حتی برای مصرف‌کنندگان به‌وجود آورد.
بنابراین مسئولان و در رأس آنان دولت‌مردان و نمایندگان مردم در مجلس می‌بایست تمامی مقدمات لازم برای اجرای قاطعانه و سریع و دقیق حکم ممنوعیت واردات را فراهم سازند تا دیگر شاهد واردات کالاهای مصرفی غیرضروری، کالاهای دارای مشابه داخلی و دارای توان تولید داخل و نیز کالاهای ضروری و استراتژیک مورد نیاز که می‌بایست در داخل تولید شوند نباشیم.

مسیح علی نژاد را تقریباً همه ایرانی ها می شناسند، خائن وطن فروشی که با کشف حجاب و خود فروشی راهی تیم های رسانه های معندین و منافقین شد و برای بقای زندگی اش در غرب از زنان ایرانی سوء استفاده می کند.

پایه گذار طرح آزادی های یواشکی مسیح علی نژآد بود که به دستور روسای معاندش زنان ایرانی را تشویق می کرد تا در برخی از محیط های شهری حجابشان را بردارند و عکس بگیرند و برای او بفرستند. علی نژاد از این راه فقط اقامت خود را در خارج از کشور تمدید می کرد و برای روسای منافقش خوش رقصی اما برخی هم از همین راه آلوده شده و با انتشار تصاویر بی حجاب خود موجبات سوء استفاده های بعدی را فراهم آوردند تا جایی که با رو شدن دست مسیح علی نژاد این طرح منافقانه شکست خورد.

حالا تیم رسانه ای این منافق وطن فروش برنامه جدیدی را جایگزین آزادی های یواشکی کرده است و تحت عنوان چهارشنبه های سفید تلاش دارد تا زنان را تشویق کند که روزهای چهارشنبه در خیابان بدون حجا حاضر شوند.

این طرح که چند روزی است در فضای مجازی مطرح شده است تا کنون با واکنش در خور و مثبتی از سوی مسئولان دولتی و انتظامی مواجه نشده است.

بدون شک تبلیغات اینگونه و سوء استفاده از زنان باید مورد توحه و برخورد مسئولان قرار گیرد.

به گزارش «شيعه نيوز»، بزرگترین مسجد ویتنام پنجشنبه گذشته در شهر “چائو داک” استان “جیانگ” این کشور افتتاح شد.

این مسجد که ظرفیت بیش از ۱۲۰۰ نمازگزار را دارد، در طول یکسال و با پشتیبانی مالی «بنیاد کمک های بشردوستانه» (IHH) ساخته و افتتاح شد.

هزینه ساخت «مسجد قهرمانار رحمت» توسط یک تاجر تُرک به نام «طالب قهرمان» که یکی از بنیانگذاران این بنیاد خیریه است، تامین شد.

در آیین افتتاح این مسجد قائم مقام بنیاد کمک های بشردوستانه اظهار داشت: بسیار خرسندیم که در این مراسم معنوی و روحانی، بیش از ۱۵ هزار تن از مسلمانان ویتنام و کمبوجیا شرکت دارند.

«حسن آئینه چی» در ادامه افزود: این بنیاد به کمک های خود برای ادامه و ایجاد پروژه های جدید عمرانی و ساخت مساجد، مدارس و مراکز تربیتی و آموزشی، با قوت تمام ادامه خواهد داد.

گفتنی است بیناد کمک های خیرخواهانه در سال ۱۹۹۵ میلادی آغاز به کار کرد و در طول ۲۲ سال که از عمر فعالیت آن می گذرد، موفق به ساخت بیش از ۳۲ یتیم خانه در ۱۱ کشور جهان شده است.
منبع: ابنا

امام رضا (ع) در حدیثی می‌فرماید: بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوى خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را براى خدا خالص کرده باشى.

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امروز دوشنبه اول خردادماه و 25 شعبان المعظم است، ماهی که وقتی فرا می‌رسید، امام سجاد (ع) اصحاب خود را فرا می‌خواند و به بیان نکاتی درباره فضائل این ماه می‌پرداخت و می‌فرمود: «هر کسی برای محبت پیامبر و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در روز قیامت مشمول کرامت خود می‌کند و بهشت را بر او لازم می‌کند. ماهی که پیامبر اکرم (ص) درباره آن فرمود این ماه، ماه من است، پس در آن بسیار استغفار کنید و بر محمد و آل او صلوات بفرستید.

حال به تدریج به روزهای پایانی ماه شعبان نزدیک می‌‌شویم، ماهی که بسیار می‌توانستیم از آن بهره ببریم و به مهمانی خداوند برویم. به همین مناسبت به توصیه‌ای از امام رضا (ع) برای روزهای پایانی ماه شعبان اشاره می‌کنیم:

ایشان در حدیثی می‌فرماید:

ابَوُالصّلت هَروى روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (ع) رفتم. حضرت فرمود: که اى ابوالصَّلْت! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، پس جبران کن کوتاهی‌هایی را که در ایّام گذشته این ماه کردى، در آن چه از این ماه مانده است.

بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوى خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را براى خدا خالص کرده باشى.

و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنکه آن را ادا کنی و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى ….

تقوای الهی را پیشه کن و در پنهان و آشکار امور خود بر خدا توکل کن زیرا هرکه بر خدا توکّل کند خدا او را بس است.

و بسیار بخوان در بقیّه این ماه این دعا را:

«اللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ»

(خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌اى در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان)

به درستى که حقّ تعالى در این ماه، بنده هاى بسیاری را از آتش جهنّم به حرمت ماه مبارک رمضان آزاد مى گرداند.

متن کامل روایت؛

عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا (ع) فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَكْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْهُ فَتَدَارَكْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَكَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَیْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیكَ وَ تَرْكِ مَا لَا یَعْنِیكَ وَ أَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِكَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْكَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِكَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فِی قَلْبِكَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَكِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَكَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِكَ وَ عَلَانِیَتِكَ وَ مَنْ یَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً وَ أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَان‏.

منبع: عیون اخبار الرضا، ج2، ص 51

توجه کردن به دستورات و سفارشات اهل­‌بیت(ع) ما را در زمرۀ یاران آن بزرگواران قرار می‌­دهد. با اینکه راه سخت و دشوار است، اما با فرهنگ رفاقتی که از اهل‌بیت(ع) سراغ داریم «یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ»، با دستگیری از ما، ضعف و سستی‌هایمان را می‌پوشانند.