سرمه اندیشه

? خداوند فرموده است: زمین و آسمان و آنچه دراوست مال شماست، لیکن آخر کار باید تحویل بدهید، چون امانت است. اگر شما عاقل باشید می گویید: جمعش کن، من اهلش نیستم. مگر من امانتدارم، خودم را برای چه به زحمت بیندازم؟
کسی که امانت قبول کند چند بلا برای خود خریده است: اول این که باید به ورثه‌اش وصیّت کند که این امانت است. دوم این که اگر در حفظ آن کوتاهی کند ضامن است، اگر دزد ببرد باید خسارت بپردازد. سوم این که اگر خواست به مسافرتی برود باید آن را به شخص امینی بسپارد. چهارم این که اگر قیمت آن تغییر کند و می‌تواند باید به صاحبش خبر دهد و از این قبیل مشکلات.آدم عاقل این را قبول نمی‌کند…