سرمه اندیشه

فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ

ترجمه :

پس اگر (از سخنان خداوند) روى گردان شدند، بگو: خداوند مرا کافى است، هیچ معبودى جز او نیست، تنها بر او توکّل کرده ‏ام و او پروردگار عرش بزرگ است.

نکته ها :

در آیه‏ ى قبل، سخن از رأفت ودلسوزى پیامبر بود، در این آیه مى‏ فرماید: مبادا کسى خیال کند که سوز، تلاش و رأفت آن حضرت به مردم به خاطر نیازِ به مردم بوده است، زیرا اگر همه ‏ى مردم از او اعراض کنند، خدا با اوست. همان گونه که اگر همه ‏ى مردم رو به خورشید کنند یا پشت به آن، هیچ اثرى در خورشید ندارد.
امام صادق‏ علیه السلام فرمود: مراد از «عرش عظیم»، «مُلک عظیم» است. [۱۹۵] خدایى که نظام عظیم هستى را حفظ وتدبیر مى‏ کند، انسان کوچکى را نیز مى‏تواند تحت الطاف خویش نگهدارى کند.
امام حسین‏ علیه السلام در دعاى عرفه خطاب به خداوند عرض مى‏کند:
«ماذا وَجَد مَن فَقدک و ماذا فَقَد مَن وجدک؟» هر که تو را ندارد، چه دارد؟ و هر که تو را دارد، چه ندارد؟
۱۹۵) تفسیر نورالثقلین ؛ توحیدصدوق، ص ۳۲۱٫

پیام ها:

۱- رویگردانى مردم از دین، نباید در ایمان و روحیّه‏ ى ما تأثیر گذارد.«فان تولّوا فقل حسبى اللَّه»
۲- کسى که خدا دارد، چه کم دارد؟ «حسبى اللَّه»
۳- توکّل بر خداوند، رمز غلبه بر مشکلات است. « فان تولّوا فقل… علیه توکّلت»
«اَلحَمدُللَّه‏ ربّ‏ العالَمیِن»