سرمه اندیشه

وَ قَضی‏ رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَریماً[1]
پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. هر گاه تا تو زنده هستی هر دو یا یکی از آن دو سالخورده شوند، آنان را میازار و به درشتی خطاب مکن و با آنان به اکرام سخن بگوی‏
در این آیه شریفه به چند نکته اشاره شده استیعنی در زمان پیری که بیشترین نیاز را به فرزندان دارند نباید حتی به اندازه اف گفتن دل آنان را به درد آورد.
از این دسته آیات فهمیده می شود که چقدر احسان به والدین اهمیت دارد تا جایی که پیامبر در سفارشاتش می فرماید:
ای علی! برای نیکی به والدین، حتی مسیر دو ساله را بپیما.
همچنین آمده است که: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام روایت شده هر گاه روز قیامت شود پرده‏ای از پرده‏های بهشت برداشته شود بوی بهشت را از پانصد سال راه بشنود هر کس که دارای شامه‏ای باشد مگر یک طایفه که نشنوند عرض کردم آنها کیستند فرمود عاق پدر و مادر. و فرمود: کمترین عاقها گفتن کلمه‏ی اف باشد و اگر از آن کلمه پست‏تر کلمه‏ای بود خدا از آن نهی می‏کرد همچنان که خدای تعالی فرموده: «فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلًا کَرِیماً»
پس مگوی مر آن دو را اف و آزارشان مده و بگوی به آنها سخنی نیکو و پسندیده و فرمود هر کس بروی پدر و مادر از روی خشم نگاه کند اگر چه پدر و مادر در حق او ستم کرده باشند خدای تعالی نماز او را قبول نمی‏کند.
و از حضرت ابی جعفر روایت شده که رسول خدا فرموده بپرهیزید از عاق پدر و مادر زیرا که بوی بهشت از هزار سال راه شنیده می‏شود و عاق والدین و قاطع رحم و پیرمرد زناکار بوی آن را نمی‏شنوند[4]
خلاصه کلام اینکه از آیه فوق فهمیده می شود که عباداتمان خالص برای خداوند باشد. و در هر حال و هر شرائطی که هستیم به والدینمان نیکی کنیم و حتی کمترین کلمه ای که نشانه بی احترامی باشد (که در قرآن به اف تعبییر شده است) به آنان نگوییم. و اف پایین ترین مرتبه ی بی ادبی و بی احترامیست. موفق باشید.