سرمه اندیشه

أَلَا بِذِكْرِ‌ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (آیه ۲۸سوره رعد )
ترجمه: آگاه باش كه با ياد خدا دل‌ها آرامش مى‌يابد.

گفته شده است از این آیه، انحصار فهمیده می‌شود؛ یعنی فقط با یاد خداست که دل‌ها آرامش می‌گیرد. و مراد از «ذکر» هر نوع یاد خداست، چه لفظی باشد و چه غیرلفظی یا با قرآن باشد یا بدون آن. همچنین در تفسیر این آیه آمده است منافاتی بین این اطمینان قلبی و ترس از خداوند وجود ندارد؛ زیرا ترس از خداوند در واقع ترس از اعمال زشتی است که فرد انجام داده است. فرد وقتی خدا را یاد می‌کند، ابتدا لرزه بر اندامش می‌افتد، اما دوباره هدف نهایی فطرت خود را خداوند می‌یابد و آرامش می‌گیرد.

از امام صادق(ع) درباره این آیه نقل شده است: «به وسیله محمد(ص) دل‌ها آرامش می‌یابد و اوست ذکر خداوند».[ همچنین از آن امام نقل شده است: «رسول خدا(ص) به علی بن ابی‌طالب(ع) فرمود: آیا می‌دانی [این آیه] درباره چه کسی نازل شده است؟… درباره کسی نازل شده که مرا تصدیق کند و به من ایمان بیاورد و تو و عترت تو را که بعد از تو هستند دوست بدارد و امر [ولایت] را به تو و ائمه بعد از تو تسلیم کند».