سرمه اندیشه

در حدیث از امام باقر علیه السلام است: «مَنْ دانَ اللّهَ بعبادَةٍ یَجْهَدُ فیها نَفْسَهُ وَ لا اِمام لَهُ مِنَ اللّه فَسَعْیُهُ غَیر مُقْبُولٍ» (وسائل الشیعه، ج1، ص90)

كسى كه به خدا ایمان دارد و عبادت هاى طاقت فرسا هم انجام مى دهد ولى امام لایقى از طرف خدا ندارد، تلاشش بى فایده است.

اگر رهبر آسمانى بود، پرستش خدا به طاغوت پرستى كشیده نمى شد و قوانین آسمانى تبدیل به خرافات نمى گردید و نمازهاى جمعه، با همه شكوهش، به نفع طاغوت ها نمى انجامید و حج، این مظهر قدرت و عزّت اسلام و مسلمین، چنین بى اثر یا به سود حكام دور از اسلام تبدیل نمى شد.

شرط قبولى عبادات، ولایت است. ولى همراهش باید تقوا هم باشد. امام باقر علیه السلام مى فرماید: «وَ ما تَنالُ وِلایَتَنا اِلاّ بِالعَمَلِ وَالوَرَعِ» (كافى، ج2، ص75)در خط رهبرى ما نیست، مگر آنانكه اهل عمل و تقوا باشد.

در حدیث مى خوانیم: «فَمَنْ لَم یَتَوَّلنا لَم یَرْفَعِ اللّهُ لَهُ عَمَلاً» (كافى، ج1، ص430) هر كس ولایت و رهبرى ما را نپذیرد، خدا هم اعمال او را قبول نمى كند.

حضرت على علیه السلام فرمود: ما «باب الله» هستیم و راه خدا از طریق ما معرّفى و شناخته مى شود. (كافى، ج1، ص193، و 145)

پس شرط قبولى عبادات، ولایت است. ولى همراهش باید تقوا هم باشد. امام باقر علیه السلام مى فرماید: «وَ ما تَنالُ وِلایَتَنا اِلاّ بِالعَمَلِ وَالوَرَعِ» (كافى، ج2، ص75)

در خط رهبرى ما نیست، مگر آنانكه اهل عمل و تقوا باشد.

منبع:کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی؛