سرمه اندیشه

در دورانی که ازدواج و زناشویی نه تنها در میان قبایل چادر نشین بلکه در میان شهرنشین ها و ملل متمدن یک نوع برده داری بشمار می آمد و شوهران به دیده برده زر خرید و مملوک و عناصر حاشیه نشین به همسران خود می نگریستند و در کتابهای خود نیز به آن اشاره نموده اند و با عباراتی تند وطعنه آمیز آنها را حتی از سم،مرگ و دوزخ بدتر وخطرناکتر می شمردند، دین مبین اسلام ازدواج را یک رابطه عاطفی و لبریز از مودت و ترحم ،یک پیوند محکم روحی و معنوی ویک تعهد ثبت شده اخلاقی طرفین قرار داد، و شوهر و همسر را به طور مساوی دو رکن اساسی تشکیل خانواده بشمار آورد و هر دو را به طور مساوی موجب ادامه نسل بشری و موجب بقای همدیگر و حافظ همدیگر از شدت حرارت حادثه ها و سردی ناکامی ها، قرار داد.
بنابراین برخی از اسلام ستیزان ،بدون توجه به ان همه مقام و منزلتهایی که دین مبین اسلام در آن شرایط حاد به زنان داده است و بدون توجه به تفسیرآن همه آیه هایی که از حقوق حقه زنان بحث می کند و بدون تعمق در آیات قران و بررسی و وارسی آن و تنها از طریق مهار نویسی عامیانه و روش عوام فریبانه به بحثهایی دامن میزنند.
پس ان شاء الله ماهمان طور که در تعریف منطق انسان =حیوان ناطق به خوبی فکر کنیم به ماهیت خودمان فکر کنیم به اسلام راستین خاتمه ی کلام خودم را بااین جمله به اتمام میرسانم : پشت هرمردخوشبختی یک زن هست، وپشت هرمردناموفی هم یک زن هست ، ولی هیچ کس به یک فردناموفق تکیه نمی کند.