تلاش برای آلوده نشدن به حرام
نتیجه اینکه خودسازی و رسیدن به قرب الهی و نیل به بهشت برین در گرو دو تلاش است یکی انجام واجبات و مستحبات و دیگری ترک محرمات و مکروهات. البته در مستحبات و مکروهات گر چه ضرورتی در کار نیست؛ اما انجام و ترک آنها قطعاً بی تاثیر نخواهد بود
تلاش برای آلوده نشدن به حرام، برترین تلاش در راه بندگی خدا و خودسازی است. در برخی روایات از عفت در مال و شهوت به برترین اجتهاد یاد شده است: شخصی خدمت امام باقر (علیه السلام) رسید و عرض کرد: من فردی قلیل العمل هستم (یعنی در انجام مستحبات اعم از نماز و دعا و ذکر و مانند آن چندان پر کار نیستم)؛ اما تلاش می کنم جز حلال نخورم (یعنی مراقبم خود را به حرام آلوده نسازم).
امام باقر (علیه السلام) به او فرمود: در مسیر بندگی خدا تلاشی برتر از نگهداری شکم از حرام و شهوت از گناه وجود ندارد. (أَیُّ الِاجْتِهَادِ أَفْضَلُ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ؛ کافی،2/79)
خلاصه آنکه در مسیر بندگی خدا و خودسازی در این ماه و ایام در پیش، آنچه مهمتر است و باید مورد توجه و عمل بیشتر قرار گیرد تلاش برای فاصله گرفتن از گناه و محرمات الهی است. مراقبت بیشتری کنیم تا مبادا در کسب و کارمان یا در برخورد و نگاهمان و یا در گفتار و کردارمان حرامی راه پیدا نکند که این برترین خودسازی است.
حال اگر به این برنامه، آن مستحبات نیز افزوده شود نورٌ علی نورٌ می شود.
پی نوشت: